ऋग्वेद - मण्डल 10/ सूक्त 129/ मन्त्र 7
ऋषिः - प्रजापतिः परमेष्ठी
देवता - भाववृत्तम्
छन्दः - पादनिचृत्त्रिष्टुप्
स्वरः - धैवतः
इ॒यं विसृ॑ष्टि॒र्यत॑ आब॒भूव॒ यदि॑ वा द॒धे यदि॑ वा॒ न । यो अ॒स्याध्य॑क्षः पर॒मे व्यो॑म॒न्त्सो अ॒ङ्ग वे॑द॒ यदि॑ वा॒ न वेद॑ ॥
स्वर सहित पद पाठइ॒यम् । विऽसृ॑ष्टिः । यतः॑ । आ॒ऽब॒भूव॑ । यदि॑ । वा॒ । द॒धे । यदि॑ । वा॒ । न । यः । अ॒स्य॒ । अधि॑ऽअक्षः । प॒र॒मे । विऽओ॑मन् । सः । अ॒ङ्ग । वे॒द॒ । यदि॑ । वा॒ । न । वेद॑ ॥
स्वर रहित मन्त्र
इयं विसृष्टिर्यत आबभूव यदि वा दधे यदि वा न । यो अस्याध्यक्षः परमे व्योमन्त्सो अङ्ग वेद यदि वा न वेद ॥
स्वर रहित पद पाठइयम् । विऽसृष्टिः । यतः । आऽबभूव । यदि । वा । दधे । यदि । वा । न । यः । अस्य । अधिऽअक्षः । परमे । विऽओमन् । सः । अङ्ग । वेद । यदि । वा । न । वेद ॥ १०.१२९.७
ऋग्वेद - मण्डल » 10; सूक्त » 129; मन्त्र » 7
अष्टक » 8; अध्याय » 7; वर्ग » 17; मन्त्र » 7
अष्टक » 8; अध्याय » 7; वर्ग » 17; मन्त्र » 7
Meaning -
O dear seeker, whence this multitudinous variety of existence arises, who holds and sustains it, or whether He doesn’t hold and sustain it while He terminates it, only He knows who is the presiding power of it at the highest heavenly level of mystery. Only He knows and pervades it, and He only knows when he doesn’t pervade it while it subsists in Him as in the state of Pralaya.