English
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 61/ मन्त्र 1
सूक्त - गोषूक्तिः, अश्वसूक्तिः
देवता - इन्द्रः
छन्दः - उष्णिक्
सूक्तम् - सूक्त-६१
तं ते॒ मदं॑ गृणीमसि॒ वृष॑णं पृ॒त्सु सा॑स॒हिम्। उ॑ लोककृ॒त्नुम॑द्रिवो हरि॒श्रिय॑म् ॥
स्वर सहित पद पाठतम् । ते॒ । मद॑म् । मणी॒म॒सि॒ । वृष॑णम् । पृ॒तऽसु । स॒स॒हिम् ॥ ऊं॒ इति॑ । लो॒क॒ऽकृ॒त्नुम् । अ॒द्रि॒ऽव॒: । ह॒रि॒ऽश्रिय॑म् ॥६१.१॥
स्वर रहित मन्त्र
तं ते मदं गृणीमसि वृषणं पृत्सु सासहिम्। उ लोककृत्नुमद्रिवो हरिश्रियम् ॥
स्वर रहित पद पाठतम् । ते । मदम् । मणीमसि । वृषणम् । पृतऽसु । ससहिम् ॥ ऊं इति । लोकऽकृत्नुम् । अद्रिऽव: । हरिऽश्रियम् ॥६१.१॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 61; मन्त्र » 1
भाषार्थ -
(अद्रिवः) हे चराचर के अत्ता परमेश्वर! (ते) आपकी (वृषणम्) .....वर्षक (तम्) उस (मदम्) प्रसन्नता की (गृणीमसि) हम स्तुतियाँ करते हैं, ..... प्रसन्नता कि (पृत्सु) हमारे देवासुर-संग्रामों में (सासहिम्) हमारी आसुरी भावनाओं को परास्त करती, (उ लोककृत्नुम्) प्रज्ञालोक प्रकट करती, और (हरिश्रियम्) ऋग्वेद और सामवेद में जिसकी शोभा है।
टिप्पणी -
[हरी=“ऋक्सामे वा इन्द्रस्य हरी” (ऐत০ ब्रा০ २.२४)। अद्रिः=अत्तेर्वा (निरु০ ४.१.४)।]