शब्दार्थ -
हे (इंद्र) दुःखविदारक, सुखदाता, परमेैश्वर्यवान परमेश्वर / राजा / आचार्य (यत्) जेव्हा कोणी (ते) तुमचा (सखा) मित्र होतो. (तुमच्याशी सख्य निर्माण करतो) तेव्हा तो (अश्वी) पुष्कळ अश्वांचा मालक, प्रशस्त मनाचा, प्राण आणि इंद्रियांचा स्वामी बनतो. तो (रथी) प्रशस्त स्थलमाना, जलयान, वायु यानांचा अधिपती / मानव देहरूप रथाचा स्वामी होतो. (सुरूपः) प्रशस्त रूप व गुणांचा स्वामी आणि (गोमान्) गौ, भूमी आणि वाणीचा स्वामी (इत्) अश्वमेष होतो. (सः) तो (सदा) सदा (श्वात्रभाजा) धन, विज्ञान व त्वरित कार्य सिद्धी प्राप्त करतो) तसेच (चन्द्रैः) चंद्राप्रमाणे आल्हादक होऊन तो मनुष्य (सभाम्) प्रजा- सभा, विद्वत्सभा आणि राजसभा या सभांमध्ये (निवडून जातो वा नेमला) जातो. ।। ५।।

भावार्थ - जो माणूस परमेश्वराशी, राजासी वा आचार्याशी मैत्री जोडतो, तो पुरुषार्थी, बलवान, वाण्मी जितेंद्रिय, मेधावी, रथवान, अश्ववान, गोमान, प्राणवान, धनवान, विद्वानवान, कर्मज्ञान, गुणवान आणि आयुष्यात होऊन जनतेचे नेतृत्व करीत जनसभा, विद्वत्सभा आणि राजसभा या सभांमध्ये प्रतिष्ठित होतो, प्रतिष्ठा प्राप्त करतो.।। ५।।

इस भाष्य को एडिट करें