अथर्ववेद - काण्ड 3/ सूक्त 6/ मन्त्र 5
सूक्त - जगद्बीजं पुरुषः
देवता - अश्वत्थः (वनस्पतिः)
छन्दः - अनुष्टुप्
सूक्तम् - शत्रुनाशन सूक्त
सि॒नात्वे॑ना॒न्निरृ॑तिर्मृ॒त्योः पाशै॑रमो॒क्यैः। अश्व॑त्थ॒ शत्रू॑न्माम॒कान्यान॒हं द्वेष्मि॒ ये च॒ माम् ॥
स्वर सहित पद पाठसि॒नातु॑ । ए॒ना॒न् । नि:ऽऋ॑ति: । मृ॒त्यो: । पाशै॑: । अ॒मो॒क्यै: । अश्व॑त्थ । शत्रू॑न् । मा॒म॒कान् । यान् । अ॒हम् । द्वेष्मि॑ । ये । च॒ । माम् ॥६.५॥
स्वर रहित मन्त्र
सिनात्वेनान्निरृतिर्मृत्योः पाशैरमोक्यैः। अश्वत्थ शत्रून्मामकान्यानहं द्वेष्मि ये च माम् ॥
स्वर रहित पद पाठसिनातु । एनान् । नि:ऽऋति: । मृत्यो: । पाशै: । अमोक्यै: । अश्वत्थ । शत्रून् । मामकान् । यान् । अहम् । द्वेष्मि । ये । च । माम् ॥६.५॥
अथर्ववेद - काण्ड » 3; सूक्त » 6; मन्त्र » 5
मन्त्र विषय - উৎসাহবর্ধনায়োপদেশঃ
भाषार्थ -
(অশ্বত্থ) হে বীরদের মধ্যে স্থিত রাজন্ ! [বা অশ্বত্থ বৃক্ষ !] (নির্ঋতি) অলক্ষ্মী (মৃত্যোঃ) মৃত্যুর (অমোক্যৈঃ) অমোচনীয় (পাশৈঃ) ফাঁদ/বন্ধন দ্বারা (এনান্) এই (মামকান্ শত্রূন্) আমার শত্রুদের (সিনাতু) বন্ধন/বদ্ধ করো, (যান্) যাদের (অহম্) আমি (দ্বেষ্মি) শত্রু বলে জানি, (চ) এবং (যে) যারা (মাম্) আমাকে [শত্রু মনে করে] ॥৫॥
भावार्थ - রাজা সৎপুরুষদের বিরোধী দুরাচারীদের দৃঢ় বন্ধনে আবদ্ধ করে নির্ধন ও নষ্ট করুক ॥৫॥
इस भाष्य को एडिट करें