अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 128/ मन्त्र 2
सूक्त -
देवता - प्रजापतिरिन्द्रो वा
छन्दः - निचृदनुष्टुप्
सूक्तम् - कुन्ताप सूक्त
यो जा॒म्या अप्र॑थय॒स्तद्यत्सखा॑यं॒ दुधू॑र्षति। ज्येष्ठो॒ यद॑प्रचेता॒स्तदा॑हु॒रध॑रा॒गिति॑ ॥
स्वर सहित पद पाठय: । जा॒म्या । अप्र॑थय॒: । तत् । यत् । सखा॑य॒म् । दुधू॑र्षति ॥ ज्येष्ठ॒: । यत् । अ॑प्रचेता॒: । तत् । आ॑हु: । अध॑रा॒क् । इति॑ ॥१२८.२॥
स्वर रहित मन्त्र
यो जाम्या अप्रथयस्तद्यत्सखायं दुधूर्षति। ज्येष्ठो यदप्रचेतास्तदाहुरधरागिति ॥
स्वर रहित पद पाठय: । जाम्या । अप्रथय: । तत् । यत् । सखायम् । दुधूर्षति ॥ ज्येष्ठ: । यत् । अप्रचेता: । तत् । आहु: । अधराक् । इति ॥१२८.२॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 128; मन्त्र » 2
भाषार्थ -
(यः) जो पुरुष (जाम्याः) स्त्रियों के सम्बन्ध में (अप्रथयः) अनाचार करता है (तत्) उसे, और (यत्) जो (सखायम्) मित्र की (दुधूर्षति) विश्वासघात आदि द्वारा हिंसा करता है उसे, (यत् ज्येष्ठः) तथा जो बड़ा भाई है परन्तु (अप्रचेताः) है अज्ञानी (तत्) उन सब को, दिव्य पुरुष (अधराक् इति) नीच (आहुः) कहते हैं।