अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 128/ मन्त्र 4
सूक्त -
देवता - प्रजापतिरिन्द्रो वा
छन्दः - अनुष्टुप्
सूक्तम् - कुन्ताप सूक्त
यश्च॑ प॒णि रघु॑जि॒ष्ठ्यो यश्च॑ दे॒वाँ अदा॑शुरिः। धीरा॑णां॒ शश्व॑ताम॒हं तद॑पा॒गिति॑ शुश्रुम ॥
स्वर सहित पद पाठय: । च॑ । प॒णि । रघु॑जि॒ष्ठ्य: । य: । च॑ । दे॒वान् । अदा॑शुरि: ॥ धीरा॑णा॒म् । शश्व॑ताम् । अ॒हम् । तत् । अ॑पा॒क् । इति॑ । शुश्रुम ॥१२८.४॥
स्वर रहित मन्त्र
यश्च पणि रघुजिष्ठ्यो यश्च देवाँ अदाशुरिः। धीराणां शश्वतामहं तदपागिति शुश्रुम ॥
स्वर रहित पद पाठय: । च । पणि । रघुजिष्ठ्य: । य: । च । देवान् । अदाशुरि: ॥ धीराणाम् । शश्वताम् । अहम् । तत् । अपाक् । इति । शुश्रुम ॥१२८.४॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 128; मन्त्र » 4
भाषार्थ -
(यः च) और जो (पणिः) व्यापारी है, परन्तु (रघुजिष्ठ्यः) हे लघु-हृदयवालों में अत्यन्त लघु हृदयवाला अर्थात् अति कंजूस; (यः च) और जो (देवान्) देवकोटि के महात्माओं को (अदाशुरिः) दान नहीं देता, या देवयज्ञ अर्थात् अग्निहोत्र नहीं करता; (शश्वतां धीराणाम्) शाश्वत काल के बुद्धिमानों के इस कथन को (अहम्) मैंने तथा हमने (शुश्रुम) सुना है, कि (तत्) वह पुरुष (अपाक् इति) पिछड़ा हुआ है।
टिप्पणी -
[अदाशुरिः=अ+दाशृ (दाने)।]